Zakłady na koszykówkę

Koszykówka nie jest bardzo popularnym sportem w Europie. Dlatego bukmacherzy europejscy nie poświęcają jej wiele uwagi. Miłośnik NBA, i rodzimej koszykówki, może dzięki swej wiedzy sporo zarobić, bo limity stawek na tą dyscyplinę są wysokie.

1. Historia koszykówki

Koszykówka to jeden z najpopularniejszych sportów na świecie. Wymyślił ją w 1891 roku Kanadyjczyk James Naismith, który pracował wówczas jako nauczyciel wychowania fizycznego. Koszykówka rozpowszechniła się najmocniej w USA, a stamtąd dotarła do Europy. Od IO w Berlinie w 1936 roku jest dyscypliną olimpijską. Najsilniejsza liga NBA działa oczywiście w USA, a tamtejsi koszykarze od lat nie mają sobie równych w meczach międzypaństwowych.

2. Zasady gry w koszykówkę

Zasady gry w koszykówkę nie ulegają znacznym zmianom. Korygowane są głównie detale, które trzeba dostosować do zmieniającej się sytuacji.

Oficjalne przepisy PLK gry w koszykówkę

Regulacją oficjalnych przepisów gry w koszykówkę poza USA zajmuje się FIBA, która ma siedzibę w Genewie (Szwajcaria) i zrzesza ponad 200 narodowych federacji. Jednym z takich zapisów FIBA jest wprowadzenie Instant Replay System (IRS), czyli zapis wideo dla sędziów, którzy mogą z niego skorzystać w przypadku, gdy mają wątpliwości.

Oczywiście USA ma swoje organizacje nadzorujące NBA (zawodowa liga mężczyzn), WNBA (zawodowa liga kobiet) i NCAA (koszykówka uczelni wyższych).

Oficjalne przepisy NBA

Przykładem koniecznej korekty jest wprowadzenie w NBA zasady Anti‑Flopping Rule w 2012 roku. “Flopping” (udawanie faulu) zostało zdefiniowane jako dowolny akt fizyczny, który wydaje się, że ma wywołać odgwizdanie faulu przez sędziego na innym graczu. Dobrze znamy “udawanie” z rozgrywek piłki nożnej.

3. Cechy koszykówki

W koszykówce pada wiele punktów, dzięki czemu czynnik szczęścia odgrywa mniejszą rolę niż w piłce nożnej,
fot. Shutterstock

Koszykówka jest jedną z niewielu dyscyplin “dobrze mierzalnych“. Mam tu na myśli fakt, iż wynik meczu zawiera dużą ilość małych punktów. Przewagę jednej z drużyn łatwiej więc, w teorii, udokumentować niż w przypadku dyscyplin z małą ilością punktów (np. piłka nożna). O ile w piłce nożnej o zwycięstwie jednej z wyrównanych drużyn często decyduje jedna akcja, w koszykówce drużyna pracuje na zwycięstwo przez cały mecz. To oczywiście duże uproszczenie, bo są momenty szybkie i wolne, momenty dominacji i słabości. Podobnie jak w tenisie ziemnym, nie da się utrzymać stałego tempa przez cały mecz, dlatego następują zwroty akcji.

Kolosalne znaczenie odgrywają liderzy poszczególnych zespołów. Najlepsi rzucają po 25‑35 punktów w meczu, a ich potencjalny brak to ogromne osłabienie zespołu. Dlatego tak istotne są informacje o kontuzjach czołowych zawodników.

Zmiany trenerów należą do rzadkości. Jeśli jednak nowy sezon zaczął się dużo gorzej niż poprzedni, można się spodziewać niedługiej zmiany selekcjonera.

Oto pozycje koszykarzy na boisku:

• Rozgrywający – point guard (PG), tzw. “1” – od tego zawodnika rozpoczyna się większość akcji. Jest to najczęściej najniższy zawodnik w zespole (175‑190cm), ale powinien być bardzo skoczny (ok. 100cm). Powinien być szybki i zwinny, świetnie kozłować i rzucać za 3pkt, znakomicie podawać i mieć dobry przegląd pola. Tę pozycję cechuje wiele asyst, przechwytów i brak strat.
  Na tej pozycji grali: Steve Nash, Derrick Rose i Deron Williams.
• Rzucający obrońca – shooting guard (SG), tzw. “2” – od tego zawodnika wymagana jest umiejętność zdobywania wielu punktów, głównie rzutami z dystansu. Ma przeciętnie 185‑200cm. Często zdobywa najwięcej punktów w drużynie i ma dużo przechwytów. Powinien umieć zastąpić rozgrywającego.
  Na tej pozycji grali: Michael Jordan, Koby Bryant czy Allen Iverson.
• Niski skrzydłowy – small forward (SF), tzw. “3” – ma za zadanie wspierać niższych i wyższych graczy. Mierzy ok. 195‑205cm. Często ma wyłączyć z gry określonego zawodnika. Tą pozycję cechuje duża wszechstronność (podania, kozioł, przechwyty, rzut za 3pkt + gra pod koszem, zbiórki, bloki).
  Na tej pozycji grali: LeBron James, Paul Pierce, Carmelo Anthony.
• Silny skrzydłowy – power forward (PF), tzw. “4” – jeden z najwyższych zawodników na parkiecie (205‑215cm), mający głównie zadania defensywne: skuteczna gra pod koszem (m.in. zbiórki, bloki) i w ataku (pick’n’roll – dwójkowe zagranie ofensywne z wykorzystaniem zasłony).
  Na tej pozycji grali: Kevin Garnett, Pau Gasol, Amare Stoudemire.
• Środkowy – center (C), tzw. “5” – zwykle najwyższy (210‑220cm) i najsilniejszy fizycznie (najcięższy) w zespole. Jego główny zadaniem jest gra pod koszem, zarówno swoim jak i przeciwnika. Zdobywa w ten sposób dużo punktów, zbiera piłki, blokuje rzuty spod kosza, stawia zasłony. Powinien umieć grać prostą grę kombinacyjną, co przekłada się na asysty.
  Na tej pozycji grali: Marcin Gortat, Ben Wallace (wiele nagród za najlepszego obrońcę), Dwight Howard, Shaquille O’Neal
• Point forward – nieoficjalna pozycja koszykarska dla zawodnika, który ma odpowiednie cechy dla rozgrywającego (dobre podania, przegląd pola, pewne trzymanie piłki) i niskiego skrzydłowego (warunki fizyczne).
  Do słynnych podających skrzydłowych należą Scottie Pippen czy LeBron James.
• Swingman – nieoficjalna pozycja koszykarska dla zawodnika, który może grać z takim samym powodzeniem na pozycjach rzucający obrońca i niski skrzydłowy. Pochodzi od angielskiego swing, co można tłumaczyć jako zmieniać, kiwać, wahać, poruszać i man czyli człowiek. W wolnym tłumaczeniu można rozumieć termin swingman jako gracza swobodnie balansującego między pozycjami.
• Tweener – to zawodnik mogący grać z powodzeniem jako każdy ze skrzydłowych: niski lub silny lub jako obrońca: rozgrywający, rzucający obrońca. Zawodnik ten bez problemu gra na obu alternatywnych pozycjach. Pochodzi od ‘tween – (ang. between = pomiędzy dwoma).

4. Porady dla typerów

Pod względem ilości europejskich typerów, koszykówka znajduje się w TOP 3, obok piłki nożnej i tenisa ziemnego. Główne obroty zgarnia liga NBA. Potem Euroliga (koszykarska liga mistrzów) i liga hiszpańska. Do silnych lig europejskich należą także: turecka, grecka, francuska, niemiecka i włoska.

4.1. Oferta bukmacherów

Pierwsze oferty kursów na NBA pojawiają się wcześnie, bo rankiem czasu polskiego. Profesjonalni bukmacherzy, gdzie limity są wysokie, wystawiają ofertę dopiero na kilka godzin przed spotkaniem, gdy kursy są już w miarę stabilne. Można obstawiać:

• kursy meczu,
• wiele linii under/over,
• wiele linii handicapów,
• różnica zwycięstwa,
• parzysta/nieparzysta suma punktów.

Bywają także w ofercie zakłady:

• kto zdobędzie pierwszy x punktów,
• drużyna z największą ilością punktów w jednej kwarcie,
• zwycięzca poszczególnych kwart,
• wygrana “do przerwy/koniec meczu”,
• czy będzie dogrywka itp.

Oferta na ligi europejskie obejmuje najczęściej tylko kursy meczu i główną linię under/over i handicapu. Dodatkowe linie, jeśli są w ofercie, są zwykle obarczone większą marżą niż linia główna, bo obroty (wielkość i ilość stawek) na tych ligach są małe.

4.2. Player Specials

Na szczególną uwagę zasługują zakłady typu Player Specials, które są okresowo oferowane przez niektórych bukmacherów. Są to zakłady na statystyki danego zawodnika, np. ilość punktów, zbiórek, asyst. Trudność w statystycznym oszacowaniu takiego zakładu polega na tym, że występuje duży odchył od średniej i zależny jest od formy dnia. Dobre rozeznanie w tym temacie przekuwa się zwykle na spore profity.

Swego czasu korzystałem z programu Odds Wizard do typowania under/over z uwzględnieniem informacji o absencjach graczy, którzy zdobywali istotną liczbę punktów w meczu. Wyniki były pozytywne. Podstawą tej strategii jest dobry model do szacowania średniej spodziewanej liczby punktów w meczu.

4.3. Predyspozycje do typowania

Typer koszykówki musi interesować się przede wszystkim ligą NBA, bo w niej są największe obroty. Musi znać dobrze charakterystyczne cechy poszczególnych zawodników i drużyn. Musi wiedzieć, na które statystyki zwracać szczególną uwagę. Oprócz świetnej znajomości przepisów, powinien być dobry w szybkim liczeniu, by móc np. szybko oszacować prawidłową linię under/over w dowolnym momencie meczu.

Bardziej widzę też w roli typera koszykówki “nocnego marka” niż “rannego ptaszka”, bo mecze NBA rozgrywają się w nocy czasu polskiego.

Compilerzy europejscy często koncentrują swe siły na lidze NBA. Bukmacherzy amerykańscy mogą jednak mieć lepszy dostęp do informacji o składach, dlatego kluczowym momentem na rynku, do korekty kursów, może być wystawienie kursu przez któregoś z “amerykańskich bukmacherów”.

Do lig europejskich bukmacherzy często przywiązują znacznie mniejszą uwagę, co może być szansą dla znawców konkretnej ligi.

4.4. Zakłady na żywo

Wysoka dynamika koszykówki powoduje, że do obstawiania zakładów na żywo potrzebny jest obraz z bardzo małym opóźnieniem. Warto w tym celu rozważyć zakup League Pass Premium. Dostęp obejmuje transmisje HD zarówno online jak i odtwarzanie rozegranych spotkań na żądanie. Cena może szokować dopóki nie przeliczy się ile korzyści daje.

Szacuję, że sygnał z USA potrzebuje ok. 3 sekundy, by dotrzeć do Europy. Na starcie więc jesteśmy w gorszej pozycji niż Amerykanie. Jednakże hazard w USA jest zabroniony dla rezydentów USA, więc nie obstawia tak wielu Amerykanów jakby mogło przy liberalnym rynku.

Końcówka meczu koszykówki jest zawsze charakterystyczna. Kluczową rolę odgrywają tu rzuty osobiste, a drużyny mogą stosować taktykę Hack‑a‑Shaq, polegającą na faulowaniu zawodnika, który słabo rzuca stałe fragmenty. Przy wysokim prowadzeniu, przegrywająca drużyna stara się szybko sfaulować – warto zatem znać statystyki rzutów wolnych poszczególnych graczy.

Zdarza się, że mecz kończy się buzzer beater’em, czyli rzutem równo z końcową syreną, a który rozstrzyga losy spotkania.

5. Bukmacherzy do koszykówki

Najlepszymi bukmacherami do obstawiania koszykówki dla zawodowych graczy, będą zwykle bukmacherzy z amerykańskimi korzeniami. Kursy są wystawiane u nich stosunkowo późno, by mieć pewność, że najważniejsze informacje dotyczące składów są w kursach uwzględnione. Nie są oni dostępni dla Polaków bezpośrednio, ale za pośrednictwem betbrokera znajdziesz najlepsze kursy i najlepsze limity. 

Wielu największych bukmacherów europejskich otwiera się z szeroką ofertą już rankiem czasu polskiego. Mają zwykle dość małą marżę i niezłe limity na NBA.

Na giełdzie zakładów obroty są przeciętne przed meczem. Na żywo niezłe – da się tradować.

Zobacz listę bukmacherów do sportów amerykańskich:

Bukmacherzy do sportów amerykańskich – lista

Sezon zasadniczy NBA trwa od końca października do połowy kwietnia. W lutym odbywa się mecz gwiazd (All Star Game). Play offy kończą się z reguły na początku czerwca. Sezon w Europie trwa podobnie: od października do maja.

Mistrzostwa Świata odbywają się co 4 lata: od 1950 dla mężczyzn i od 1953 dla kobiet.

6. Literatura

Polecany bukmacher: