Rodzaj kortu tenisowego ma decydujący wpływ na szybkość i wysokość odbicia piłki od nawierzchni. Wysocy tenisiści zazwyczaj wolą szybkie korty, a niscy preferują korty ziemne. Znajomość styli gry poszczególnych tenisistów jest kluczem do zarabiania na zakładach bukmacherskich.
Spis treści
1. Rodzaje nawierzchni
1.1. Szybka nawierzchnia
Szybkie nawierzchnie zwykle preferują wysocy zawodnicy (Isner, Karlovic) z uwagi na to, że zwiększa to ich przewagę – serwis jest szybszy i trudniejszy do odebrania. Na tych kortach liczy się także dobra gra przy siatce.
1.2. Wolna nawierzchnia
Na kortach wolnych piłka nie tylko odbija się wolniej, ale w związku z tym łatwiej ją odebrać i wymiany są zwykle dłuższe. Dużym atutem jest tu dobra kondycja i cierpliwość.
Wolne korty preferują zwykle zawodnicy niżsi (Nadal, Almagro), gdyż ich głównym atutem jest duża szybkość, zwrotność i technika uderzeń.
1.3. Rodzaje kortów
W nazewnictwie stosuje się 4 rodzaje nawierzchni:
Trawiaste (ang. Grass): szybka. Trawa naturalna lub sztuczna. Piłki lecą na nich szybko i odbijają się nisko z uwagi na mniejsze tarcie. Nawierzchnia ta jest szczególnie śliska po opadach deszczu. Gracze są wtedy narażeni głównie na skręcenia stawów. W miarę kolejnych rund turnieju, trawa w okolicach linii końcowych się wyciera. W takim przypadku skróty na śliskiej nawierzchni są bardzo skuteczne.
Korty trawiaste znane są najbardziej z turniejów w Wielkiej Brytanii (głównie Wimbledon).
Dywanowe (ang. Carpet): średnia. To kort, na którym pokrycie da się zdjąć. Wlicza się w to wykładzinę i sztuczny trawnik.
Na takich kortach odbicie piłki może być niższe lub wyższe niż na Hardzie. Podobnie z szybkością. Korty te są stosowane w turniejach halowych.
Twarda (ang. Hard): szybka. To podłoże akrylowe, asfaltowe lub betonowe. Korty twarde charakteryzują się szybkim i średniowysokim odbiciem piłki. Są to korty, które ze względu na swoją twardość, są najbardziej niebezpieczne dla stawów tenisistów. Szczególnie narażone są kostki u nóg i kolana. Ryzyko kontuzji jest tu większe niż na kortach ziemnych.
Ziemna/Ceglana (ang. Clay): wolna. Ma charakterystyczny ceglany lub szary kolor (stosowany głównie w USA). Piłka na takich kortach odbija się wysoko. Powodem tego jest duże tarcie szorstkiej powierzchni.
Clay jest uważany za najwolniejszą nawierzchnię. Jest to jedyna nawierzchnia, na której sztuka doślizgiwania do piłki jest kluczowa. Warunki wilgoci decydują o możliwościach poślizgu.
Jest to także jedyny rodzaj kortu, na którym można sprawdzić ślad odbicia piłki.
Zawodników, dla których nawierzchnia ziemna jest tą, na której mają najlepsze rezultaty (jest ich ulubioną) nazywa się w żargonie zakładów clayowcami.
Należy również rozróżnić grę na otwartym powietrzu i w hali. W hali gra jest szybsza niż na kortach twardych i trochę wolniejsza od trawiastych. Nie ma też czynnika wiatru do którego zawodnicy muszą się dostosować.
2. Nowe piłki
2.1. Kiedy i dlaczego nowe piłki?
W profesjonalnych zawodach piłki wymienia się po 7. gemie, a potem co 9 gemów (po 16, 25, 34 itd.). Na czas tie-breaka piłki nie są wymieniane. Pierwsza przerwa 2-minutowa w secie jest po 3. gemie, a potem co 2 gemy aż do końca seta.
Nowe piłki przechowuje się w pojemnikach próżniowych, najczęściej po 4 sztuki. Jest to spowodowane tym, że po pewnym czasie piłki tracą ciśnienie i nie odbijają się przez to tak dobrze jak nowe. Dzięki pojemnikom piłki zaczynają tracić ciśnienie dopiero po wyjęciu z pojemnika. Nawet gdybyśmy nimi nie grali, to stracą swoje właściwości po ok. 3 miesiącach. W czasie zawodowego meczu zwykle po ok. 3 godzinach utrata właściwości może wpływać na kontrolę i dokładność odbić.
W zależności od turnieju stosuje się różne rodzaje piłek. Różne nawierzchnie wpływają na szybkość i odbicie piłki, więc waga i kompresja piłek różnią się. Na takich kortach jak glina, tkanina piłek musi też być bardziej odporna na ścieranie.
2.2. Wpływ piłek na grę
Możemy zatem zaobserwować zmienność warunków. Oprócz zmiany stron (na jednej może razić słońce, wiać niekorzystnie) mamy czynnik “starzenia się” piłek. Z uwagi na ten ostatni, teoretycznie najłatwiej przełamać przeciwnika tuż przed wymianą piłek: w gemie 7, 16, 25, 34-ym itd.
Z czasem serwujący mają coraz mniej sił, by przebić siatkę tenisową na wysokości 0,9m, co może mieć wpływ na jakość i dokładność serwisu. W dużo większym stopniu dotyczy to pań.
2.3. Wprowadzenie nowych piłek
Gdy już dojdzie do wprowadzenia nowych piłek, jest to zwykle duża przewaga dla serwującego, głównie dla panów na twardej nawierzchni.
U kobiet sytuacja ma się nieco inaczej. Czasem zdarza się, że to właśnie wprowadzenie nowych piłek powoduje, że kobiety dają się przełamać, gdyż ciężko im się przestawić na piłki o nowych parametrach.
Z uwagi na zmianę parametrów niektórzy zawodnicy nawet zmieniają rakiety tuż przed wprowadzeniem nowych piłek. Naciąg rakiet rozluźnia się z czasem lub nawet ulega zerwaniu.
Literatura
[1] Historia, zasady, sprzęt, zagrania i turnieje tenisa ziemnego – Wikipedia.orgPolecany bukmacher:
Jak możemy poprawić artykuł?
Jeśli chciałbyś dać nam możliwość odpowiedzi, to podaj email:
Dziękujemy za przesłanie opinii.