System d’Alembert to połączenie systemu martingale (podwajanie) i systemów z ubezpieczeniem. Stawki zakładów są zwiększane arytmetycznie po każdym przegranym zakładzie i obniżane arytmetycznie po każdym wygranym zakładzie. System d’Alembert jest znany także jako oscylator lub piramida z uwagi na wznoszenie i opadanie stawek.

Piramida złotych monet z pięcioma piętrami i elementami czteromonetowymi

System d’Alemberta jest także znany jako system piramida, fot. ShutterStock

Jean d'Alembert - portret

Jean le Rond d’Alembert
(1717-1783)

1. Jean d’Alembert

System d’Alembert‘a (znany też jako “oscylator“) pochodzi od francuskiego matematyka o nazwisku Jean d’Alembert (1717-1783).

Jean d’Alembert jest współtwórcą i współredaktorem Wielkiej Encyklopedii Francuskiej. Ma wielkie zasługi w dziedzinie fizyki: w mechanice teoretycznej stworzył zasadę d’Alemberta, a w równaniach różniczkowych odkrył rachunek pochodnych cząstkowych. Szukał również piękna w muzyce starając się w niej znaleźć zależności estetyczne.

2. Idea systemu d’Alemberta

Stawkowanie system d’Alemberta zaczynamy od stawki początkowej. Powiedzmy 10 PLN. Następnie zwiększamy lub zmniejszamy o “krok” (załóżmy zmianę o 1 PLN) w zależności od wyniku ostatniego zakładu. Przy wygranym zmniejszamy (ale nie poniżej wartości początkowej), a przy przegranym zmniejszamy o wartość kroku.

Na przykład dla stawki początkowej 10 PLN i kroku 1 PLN gra może wyglądać tak:

1 poziom: stawka 10 PLN – przegrana
2 poziom: stawka 11 PLN – przegrana
3 poziom: stawka 12 PLN – wygrana
4 poziom: stawka 11 PLN – wygrana
5 poziom: stawka 10 PLN – wygrana
6 poziom: stawka 10 PLN

3. Wady i zalety systemu d’Alembert

W systemie d’Alembert kolejne stawki są zwiększane o stałą wartość (szybkość zwiększania stawki wg ciągu arytmetycznego, czyli nie za wolno ani nie za szybko). W klasycznej progresji Martingale stawka rośnie bardzo szybko (wg ciągu geometrycznego). System d’Alemberta ma za zadanie zmniejszyć ryzyko bankructwa w stosunku do Martingale, ale zwiększyć zyski (kosztem ryzyka) względem płaskiej stawki.

Trzeba jednak mieć świadomość, że wciąż jest to dość ryzykowny system (patrz Porównanie systemów).

Plusem systemu d’Alembert jest to, że nie dojdziemy zbyt szybko do wygórowanych kwot w przypadku długiej serii porażek. To właśnie ona jest największym zagrożeniem dla wyników typera.

Z drugiej strony warunkiem na sukcessystemie d’Alembert jest odpowiednio duża skuteczność typów. Przy kursie 2.0 potrzebujesz przynajmniej 50% skuteczności, aby lekko zarabiać (przy braku czarnej serii).

System d’Alembert wymusza również na graczu obstawianie podobnych kursów (np. w okolicy 2.0). Może to skomplikować możliwości, jeśli pojawi się okazja. Aby zniwelować tą wadę można rozważyć obstawianie “przedziałów” kursowych, dla których wyznaczono osobne budżety. Moim zdaniem jest to nadmierne komplikowanie sposobu obstawiania, więc nie polecam osobom, których kursy są mocno zróżnicowane.

Najważniejszą wadą systemu d’Alembert jest stosunkowo wysokie ryzyko bankructwa oraz zniekształcenie pomiarów yieldu. Może się okazać, że trafiasz 45% zakładów po średnich kursach 2.0 i w systemie d’Alemberta wychodzisz koło zera (yield=0%) albo lekko zarabiasz (yield>0%). W systemie płaskiej stawki miałbyś stratę (yield<0%), co motywowałoby Cię do szukania bardziej wartościowych zakładów. Bo to jest warunek konieczny, by zarabiać w długim okresie czasu. W systemie d’Alemberta ciężko będzie zmierzyć twoje umiejętności, bo progresja zniekształca jakość pomiaru.

4. Modyfikacje systemu d’Alemberta

Istnieje mnóstwo odmian i modyfikacji tej metody. Podam tylko ogólne założenia.

W systemie d’Alemberta przechodzisz do wyższego poziomu, jeżeli przegrywasz i cofasz się, jeżeli wygrywasz (przy założeniu, że kurs wynosi ok. 2.0). Dzięki temu zwycięskie zakłady będą miały wyższą stawkę od przegranych.

W przypadku kursu wyższego od 2.0 stosujemy zasadę, że po trafieniu cofamy się o tyle poziomów ile wynosi kurs. Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie, aby grać też kursy mniejsze od 2.0 typu 1.33, 1.50 czy 1.67, tylko wtedy trzeba wprowadzić takie modyfikacje, aby zachować ideę systemu d’Alemberta.

Przykładowo podczas obstawiania kursów ok. 1.50 można zwiększać stawkę o krok po każdych 2 przegranych (niekoniecznie pod rząd), np.

1 poziom: stawka 10 PLN – przegrana
2 poziom: stawka 10 PLN – wygrana
3 poziom: stawka 10 PLN – przegrana
4 poziom: stawka 11 PLN (bo były 2 przegrane) – wygrana
5 poziom: stawka 10 PLN

5. Arkusz kalkulacyjny do systemu d’Alemberta

W dziale Arkusze Excel polecam przydatny arkusz kalkulacyjny do systemu d’Alembert.

6. FAQ – najczęstsze pytania dotyczące d’Alembert

6.1. Czy warto zaczynać od systemu d’Alembert?

Nie.

Polecam zacząć od systemu płaskiej stawki.

6.2. Jak długiej serii porażek powinienem się obawiać?

Seria 8 porażek z rzędu przy kursie 2,0 nie jest czymś dziwnym i przy regularnej grze myślę że pojawi się w ciągu 12-24 miesięcy.
Zaangażowane środki wyniosą wtedy: 1+2+3+4+5+6+7+8=4*9=36. Czyli 1/3 kapitału. Na 9. zakład będziesz musiał postawić kolejne 9% kapitału.
Ta “ostrożna” metoda pozwoli Ci przetrzymać serię 13-14 przegranych zakładów (dokładniej mówiąc serię, w której przewaga przegranych nad wygranymi przy kursach ok. 2.0 będzie nie większa niż 13-14), z tą różnicą, że ostatni zakład nie odrobi wszystkich poprzednich strat.

D’Alembert nie jest odporny na długie czarne serie i dlatego go NIE rekomenduję.

Ewentualnie polecam go sobie wypróbować w celach poznawczych z wyznaczeniem sobie “punktu STOP” (na przykład przy kwocie startowej 10 PLN, po dojściu do stawki 110 PLN kończymy grę i liczymy straty). Najlepiej wyznaczyć osobny budżet z kapitału do tego celu.

6.3. Jak w praktyce sprawdza się system d’Alemberta?

Obstawiałem kiedyś systemem d’Alembert.

Zacząłem z pułapu 10 PLN/zakład z krokiem co 10 PLN. W przeciągu kilku miesięcy doszedłem do 100 PLN/zakład i tendencja długofalowa wskazywała na to, że z czasem stawki będą rosły. Wygrane zbyt wolno odrabiały straty w moim przypadku. Zależy to przede wszystkim od skuteczności, czyli od yieldu, jaki się uzyskuje dla płaskiej stawki. Dla 0% yieldu powinno to teoretycznie działać, ale w okresach “pechowych” trzeba się liczyć z czarnymi seriami.

Przed użyciem polecam sprawdzić jak sprawdziłby się system na twojej historii typów. Jeśli wyniki są lepsze, nie od razu musi oznaczać to, że to stawkowanie lepiej się sprawdzi. Pamiętaj, że wyższe zyski wiążą się zawsze z wyższym poziomem ryzyka.

Polecany bukmacher:

Fortuna Zakład bez Ryzyka do 600 zł Możesz zagrać Piękna Złota pani na żółtym tle wyciąga do ciebie dłoń z uśmiechem trzymając się pod bok

Czy ten artykuł był pomocny?

Przepraszamy.

Jak możemy poprawić artykuł?

Dziękujemy za przesłanie opinii.