Odpowiedzialność

Wielu graczy zakładów bukmacherskich jest niedojrzałych. Nie są gotowi ponieść odpowiedzialności za swoje decyzje. Szukają przyczyn porażek w pechu, obwiniają inne osoby, wyładowują złość na obsłudze klienta bukmachera. Nie mogą się uwolnić, dopóki nie wezmą odpowiedzialności za swoje życie w swoje ręce.

1. Odpowiedzialność według prawa

W Polsce z ukończeniem 18. roku życia osiąga się pełnoletniość. Jest to granica wieku przyjęta w większości państw, choć w zależności od kraju może to być wiek 12‑21 lat.

Wielu z nas pełnoletniość kojarzy się z osiągnięciem wieku pozwalającego na legalne kupowanie alkoholu, papierosów czy wstęp do pubów.

Odpowiedzialność nie jest kwestią wyboru. Nie ważne czy rodzice zachęcali Cię do niezależności i wychowali Cię odpowiednio. Po ukończeniu 18. roku życia jesteś odpowiedzialny prawnie za swoje czyny! Także to kim będziesz i jaki będziesz i co się będzie z Tobą działo zależy od Ciebie!

2. Czy jesteś odpowiedzialnym graczem?

Gracze niedojrzali zrzucają odpowiedzialność za słabe wyniki swoich zakładów na inne osoby, zdarzenia itp. Czy słusznie?

Kto jest odpowiedzialny za Twoje zakłady? Zadajmy sobie pytania pomocnicze, aby to zrozumieć:

1. Kto decyduje o tym jaki kapitał został przeznaczony na zakłady?
2. Kto decyduje o tym jaki zakład zostanie postawiony?
3. Kto decyduje o tym jaka stawka zostanie zaryzykowana?

Myślę, że jednak masz jakiś wpływ na wynik swoich decyzji.

 

Wyobraź sobie sytuację, w której otrzymałeś od jednego z bukmacherów bonus powitalny. Grałeś długo, zrealizowałeś warunki obrotu i zleciłeś wypłatę całości środków. Zamiast realizacji wypłaty otrzymujesz od bukmachera email, w którym pisze on, że zamyka Twoje konto wraz z wszystkimi środkami jakie się na nim znajdują, oddając Ci jedynie kwotę depozytu.

Jaka będzie Twoja pierwsza reakcja?

• zwyzywasz pracownika bukmachera, będziesz używał wulgaryzmów w odpowiedzi emailowej domagając się zwrotu całości środków
• chwycisz za telefon i natychmiast wyjaśnisz sprawę
• udasz się na czat na stronie bukmachera domagając się zwrotu całości środków
• zastanowisz się co może być powodem takiego zachowania bukmachera i odpiszesz uprzejmie na email z prośbą o wyjaśnienia

Posegregowałem możliwe reakcje od najmniej do najbardziej odpowiedzialnej.

3. Kim jest człowiek odpowiedzialny?

Słowo odpowiedzialność składa się z dwóch członów: odpowiedź i przyrostek -alność, oznaczający zdolność do czegoś. Odpowiedzialność jest zatem zdolnością radzenia sobie z problemami.

Człowieka odpowiedzialnego można zatem rozpoznać po zachowaniu jakie prezentuje.

Przyjrzyjmy się krótko każdemu z punktów.

3.1. Obwinianie innych

Obwinianie innych, szukanie winnego wszędzie tylko nie w sobie jest niestety często spotykaną cechą Polaków.

Pamiętam gdy “bukmacher U” rozliczył mi gruby zakład na moją niekorzyść. W polskim regulaminie bukmachera nie było odpowiedniego punktu, ale był odpowiedni w regulaminie angielskim. A ten zawsze stanowi podstawę w przypadku rozbieżności w tłumaczeniach. Pamiętam, że obwiniałem ich za przyczynę mojej porażki, choć w gruncie rzeczy wiedziałem, że jej powodem było wyłącznie moje niedopatrzenie. Z perspektywy czasu widzę jak niedojrzałe było moje zachowanie.

Mimo przykrego doświadczenia nie poddałem się i grałem dalej. Wiedziałem, że odrobię straty i tak się stało. Nie było to jednak moje ostatnie rozczarowanie bukmacherem U. Teraz wiem, że każde kolejne “niepowodzenie” jest tylko i wyłącznie moją winą. Jestem tego pewien, bo gram już tylko u renomowanych bukmacherów, a wybór złego bukmachera też jest moją winą, jeśli stracę przez niego pieniądze.

Jak dużo zależy ode mnie, a jak dużo zależy od szczęścia w kwestii zarabiania na zakładach?

To ja monitoruję jak zmienia się prawo w Polsce. To ja wybieram bukmacherów. To ja wpłacam depozyty i decyduję kiedy wypłacać. To ja decyduję kiedy i za ile grać. To ja decyduję jakie zdarzenie obstawiam. To ja rozwijam swoją wiedzę na temat zakładów. Myślę więc, że mam jakiś wpływ na to czy będę zarabiał czy tracił na zakładach. To ja jestem odpowiedzialny za wszystkie swoje decyzje i za brak decyzji.

3.2. Działanie impulsywne

Umiejętność podejmowania szybkich i przemyślanych decyzji jest bardzo przydatna, przede wszystkim w zakładach na żywo. Kształtuje się ona w wyniku zdobywania wiedzy i doświadczenia, co pozwala na szybką ocenę sytuacji i podjęcie korzystnych działań. Dlatego też, zaczynając przygodę z zakładami bukmacherskimi, warto zacząć od zakładów przedmeczowych, a dopiero wtedy, gdy się je opanuje, przejść na zakłady na żywo. Nie na odwrót.

Działanie impulsywne jest sprzeczne z racjonalnym podejmowaniem decyzji. Sam należę do “raptusów” i mam tendencję do “nakręcania się”, gdy coś wyda mi się bardzo atrakcyjne. O ile w zakładach sobie z tym radzę, o tyle w życiu osobistym bywa różnie. Ciężko pracuję nad przestrzeganiem zasady odczekania z pewnymi decyzjami przynajmniej do następnego dnia, zwłaszcza gdy tak bardzo się “nakręciłem”, że przestaję myśleć racjonalnie.

3.3. Szukanie wymówek

Szukanie wymówek, jak powiedział Brian Tracy, jest jak tkwienie w dolinie usprawiedliwień. Nie możesz osiągnąć sukcesu usprawiedliwiając ciągle swoje niepowodzenia. Wymówki są językiem nieudaczników.

Świetnie obrazuje to poniższy filmik motywacyjny:

3.4. Brak samodzielności

Wiele osób tęskni za okresem dzieciństwa, w którym rodzice się nimi opiekowali, a oni nie musieli się o nic martwić. To bardzo wygodna postawa, jednak w życiu dorosłym kompletnie się ona nie opłaca. W ten sposób nie da się kierować swoim życiem tylko trzeba tańczyć pod czyjeś dyktando. Jeśli nie weźmiesz życia w swoje ręce, zrobi to za Ciebie ktoś inny (rodzina, szef, rząd, znajomi, fatum), a Ty staniesz się zależny i niespełniony.

Nie da się żyć bez ponoszenia ryzyka. Nie da się żyć bez podejmowania decyzji. Nie da się zarabiać na zakładach bojąc się podejmowania decyzji. Nie da się podejmować zawsze dobrych decyzji bez popełniania błędów. Nie da się osiągnąć wszystkiego o czym marzysz, jeśli nie staniesz się samodzielny.

A jak będzie wyglądało Twoje życie?

Większość osób idzie w koleiny państwowego systemu nauki i pozostaje w nim do końca szkoły średniej lub studiów. Dobrze jeśli w tym czasie człowiek zorientuje się jak beznadziejna jest sytuacja na rynku pracy i podejmie jakieś kroki, by nie pozostać z tylko jednym źródłem przychodu z etatu aż do emerytury.

Powiedzmy sobie szczerze.

Oczywiście są ludzie, którym to odpowiada. I szanuję to.

Mnie się udało zdobyć wolność finansową do 30. roku życia. Dzięki temu nie muszę się martwić pieniędzmi i robię to na co mam ochotę, a nie to co mi każe szef.

3.5. Reakcja na krytykę

Nikt nas nie jest zawieszony w próżni. Wyniki finansowe graczy często są przedmiotem oceny ze strony osób trzecich. Najczęściej jest to najbliższa rodzina.

Osoby, które tak jak ja, wyrosły w atmosferze nieustannej krytyki, mogą być przewrażliwione na punkcie choćby najmniejszego wyrazu niezadowolenia. Bardzo dużo czasu zajęło mi zrozumienie faktu, że najbliższe osoby, które konstruktywnie lub niekonstruktywnie mnie krytykowały, robiły to w trosce o mnie.

4. Dorosłość a dojrzałość

Temat odpowiedzialności jest bardzo mocno powiązany z szerszym pojęciem – dojrzałością. Dojrzałość i odpowiedzialność idą moim zdaniem w parze, dlatego chciałbym tez parę słów o niej napisać. Zakłady są pewnego rodzaju testem poziomu odpowiedzialności i dojrzałości.

Ci którzy podejmują to wyzwanie sprawdzenia samego siebie i docierają do końca drogi pt. “regularne zarabianie na zakładach” stają się dojrzali, choćby z powodu ogromu przeciwności, które musieli po drodze pokonać, by dotrzeć do końca. Moim zdaniem te osoby już zawsze poradzą sobie w życiu.

Chyba każdy z nas zna osobę, która mimo iż skończyła 18 lat, nie jest osobą dojrzałą. Między 18. a 22. rokiem stajemy się dorośli z czysto biologicznego punktu widzenia, ale wielu z nas dojrzałość osiąga dopiero w wieku 30-40 lat. Co to znaczy?

Swój rozwój dorosłości proponuję kreować przez kształtowanie myśli, np. poprzez lekturę książek, zgodnie ze schematem:

5. Podsumowanie

Długo zajęło mi stanie się w pełni odpowiedzialną osobą. Być może jeszcze nią nie jestem. Do 30. roku życia wyzbyłem się wielu złych nawyków po przeczytaniu kilku książek i wielu rozmowach z najbliższymi.

Wcześniejsze braki odpowiedzialności z mojej strony, może nie tyle uniemożliwiały mi zarabianie, o ile utrudniały rozwój pełnego potencjału (talenty, osobowość). Nadal się rozwijam w tempie, które mi odpowiada. To wspaniałe uczucie, gdy możesz decydować w pełni o swoim życiu i robić to na co masz ochotę.

Literatura

[1] Brian Tracy – Psychologia osiągnięć – spis uznanego na całym świecie autora pop-psychologicznych książek

[2] B. Harwas–Napierała, J. Trempała, Psychologia rozwoju człowieka, t. II, Warszawa 2008, s. 202-203

[3] Okresy i fazy rozwoju oraz życia ludzi dorosłych

Zobacz też:
Motywacja
Wyznaczanie celu

Polecany bukmacher: